Slow-Mag 64mg, 60 tabletek dojelitowych

Slow-Mag uzupełnia niedobory magnezu w organizmie. Magnez to jeden z podstawowych minerałów w organizmie człowieka. Jego kationy występują w około trzystu reakcjach metabolicznych w organizmie, m. in. jest konieczny do prawidłowego działania enzymów, które uczestniczą w metabolizmie lipidów.

Ponadto, magnez wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej oraz odgrywa istotną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego.

Slow-Mag wspomaga wbudowywanie wapnia do kośćca.

Slow-Mag stosuje się:

• w celu uzupełnienia niedoborów magnezu, magnezu, którym towarzyszą: bóle mięśniowe, tiki, drżenia mięśni, bóle głowy, stany znużenia, wzmożona drażliwość, zmniejszona odporność na stres, zaburzenia snu, zaburzenia stężenia lipidów w surowicy krwi, zaburzenia rytmu serca, przyspieszone zmiany miażdżycowe naczyń, nadciśnienie tętnicze, przyspieszona osteoporoza.
• w przypadku zwiększonej utraty magnezu, np. w czasie przyjmowania leków moczopędnych (diuretyków).

Skład

Jedna tabletka zawiera 64 mg jonów magnezu.

Substancje pomocnicze: wapnia węglan strącony, powidon, talk, magnezu stearynian. Skład otoczki: Eudragit L100-55 (kopolimer kwasu metakrylowego i akrylanu etylu 1:1), dibutylu sebacynian, talk.

Dawkowanie

Lek stosuje się doustnie.

Zapobiegawczo: 2 tabletki na dobę (1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem).

Przy stwierdzonym niedoborze magnezu:

• Dorośli: przez pierwsze 3 tygodnie 6 tabletek na dobę (2 tabletki rano i 4 tabletki wieczorem), następnie 3 tabletki wieczorem.
• Dzieci powyżej 6 lat: według zaleceń lekarza.

Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania ani dzielenia. Po każdorazowym pobraniu leku pojemnik należy natychmiast szczelnie zamknąć.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować Slow-Mag:

• jeśli pacjent ma uczulenie na chlorek magnezu lub którykolwiek z pozostałych składnik tego leku,
• jeśli występuje podwyższone stężenie magnezu w surowicy krwi (hipermagnezemia),
• jeśli występuje znaczne niedociśnienie tętnicze lub zaburzenia przewodnictwa mięśnia sercowego,
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek lub miastenię (miastenia gravis).